Couridale
Corydalis solida
Papaveraceae
Nom en français : Corydale à bulbe plein.
Descripcioun :Lou couridale, que ié dison colombina en Itàli, douno d'èr à-n-un fumo-terro renadiéu. Flouris à la debuto de la primo dins li blachiero e faio, au nostre subretout en Prouvènço preaupenco dóu levant. Se recounèis à sis enflourejado roso emé de gràndi bratèio, à si fueio di proun descoupado e peréu à si fru pendoulant e pounchu.
Usanço :La planto es empouisounanto que caup d'alcalouïdo dangeirous e de bulbocapnino marrido pèr li tarnavello. Pamens bèn dousado, sarrien bon pèr lucha contro la malautié de Parkinson e d'ùni proublèmo de nèrvi.
Port : Erbo
Taio : 7 à 20 cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Geoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Corydalis
Famiho : Papaveraceae
Ordre : Ranunculales
Coulour de la flour :
Roso
Petalo : 4
Ø (o loungour) flour : 1,5 à 2,5 cm
Flourido : Printèms
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 100 à 1700 m
Aparado : Noun
Mars à mai
Liò : Blachiero
- Faio
- Cauprenedo
- Fendasclo
Estànci : Subremediterran à Mountagnard
Couroulougi : Paleoutemperado
Ref. sc. : Corydalis solida (L.) Clairv., 1811
Argelas
Ulex parviflorus
Fabaceae Leguminosae
Àutri noum : Argieras, Argela, Argeiras, Argeirau.
Noms en français : Ajonc à petites fleurs, Ajonc de Provence.
Descripcioun :L'argelas trachis dins li colo secarouso de basso Prouvènço mounte ié flouris tre l'ivèr. Es uno planto proun pougnènto amé de pichòti flour jauno groupado pèr tres. Lou "calice" èi francamen di dos partido emé de sepalo peludo.
Usanço :Li flour soun manjadisso, adoubado en boutoun coume de tapeno. Au contro, la planto es empouisounanto que caup d'alcalouïde.
Port : Aubret
Taio : 0,3 à 1,5 m
Fueio : coumpausado
Tipe bioulougico : Faneroufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Ulex
Famiho : Fabaceae
Famiho classico : Leguminosae
Ordre : Fabales
Coulour de la flour :
Jauno
Petalo : irreguliero
Ø (o loungour) flour : 0,5 cm
Flourido : Printèms
Ivèr
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 600 m
Aparado : Noun
Febrié à abriéu
Liò : Garrigo
- Roucaio
- Tepiero seco
- Champino
Estànci : Termoumediterran à Mesoumediterran
Couroulougi : Estenoumediterrano-Nord-Ouèst
Ref. sc. : Ulex parviflorus Pourr., 1788